Bittersweet

Soms kan een ander mens –vaak degene die je heel erg lief is – je enorme pijn doen. Je kwetsen tot op het bot. Ik schreef daar al over in mijn blog “was sich liebt, das neckt sich”. Je eerste gedachte is dan om deze persoon minimaal evenveel pijn te bezorgen, zo hard mogelijk te raken op een kwetsbare plek. Velen van ons dromen daarover; terwijl je in je bed ligt bedenk je 101 scenario’s’, het ene nog gruwelijker dan het andere. Je ruikt bloed, dat in enorme hoeveelheden vergoten moet gaan worden. De pijn zal onbeschrijflijk zijn, je tegenstander zal zich de rest van zijn of haar leven afvragen waarom jij ooit in zijn of haar leven bent gekomen. Daarbij wensend dat het nooit was gebeurd. Tik tak, if I could turn back time…

Terwijl velen van ons hun zorgvuldig uitgedachte bloederige wraakscenario nooit zullen uitvoeren, gaat een ander over tot actie. Dit soort acties leiden doorgaans tot veel meer ellende, en dat is dan ook de reden waarom je het beter bij dromen kunt laten. “Een koekje van eigen deeg”, “oog om oog, tand om tand” leidt per definitie tot rampen die hun weerga niet kennen. Het resultaat daarvan kunnen we dagelijks lezen in de krant, of het wordt tot hoofditem gebombardeerd in het journaal.

Wraak kent vele vormen, van klein tot groot, en het openbaart zich in gedaantes voor wie we bang moeten zijn. De gedaantes tonen zich op het moment dat je het niet verwacht, als een zeer onaangename verrassing. Vaak is de aanleiding vanuit een herkomst die niemand zich nog kan herinneren, of is de aanleiding nooit geclassificeerd als zijnde “de moeite waard om er lang bij stil te staan”. Voor de wraaklustige is dat het echter wel, en dat is juist het gevaarlijke.

Voor mij persoonlijk is wraak nemen zonde van je energie. Wat iemand mij ook ooit heeft aangedaan, het is de kunst om daarmee te dealen op dat moment. Vergeet niet dat een verhaal altijd twee kanten heeft, waarbij ieder overtuigt is van zijn eigen gelijk. De pijn die een ander je heeft toegebracht, komt voort vanuit een eigen pijn. Hiermee wil ik niet zeggen dat het dus gerechtvaardigd is om de ander in die pijn mee te nemen, maar het is te makkelijk om de schuld altijd bij de ander te leggen. Wees eerlijk over je eigen aandeel, en bedenk of er wellicht een kern van waarheid in zit. En bedenk daarna of het je de ellende, de moeite, de energie waard is om pijn met pijn te vergelden. De uitkomst zal in vele gevallen negatief zijn. Pak jezelf bij je lurven en ga door met je leven. Want uiteindelijk is dat de beste wraak!