Met veel plezier lees ik al een tijdje de blogs van Thiery (Thierelier op Twitter), die gaan over het reilen en zeilen binnen haar gezin. Zij kreeg zoveel enthousiaste reacties, dat ze heeft besloten om deze verhalen te bundelen en het uit te brengen in een boek; Hotel Mama. Creatief als zij is, besloot ze een ludieke manier te bedenken om dit te kunnen realiseren. Nieuwsgierig geworden? Klik op onderstaande link en hopelijk word jij net zo enthousiast als ik en vele anderen!
Elk verhaal kent een begin, en een einde. Dan heb je ook nog de categorie “neverending stories”. Van die verhalen met een open einde, waar ik zo’n gruwelijke hekel aan heb.
Ik wil gewoon een einde; positief of negatief, maakt me niks uit. Het moet ergens heengaan, vind ik. De hele weg naar dat einde mag best wel spannend zijn; zonder spanning verslapt de aandacht en ga ik dat hele einde (loze) niet meemaken. Zonde.
Ik weet nog niet waar dit verhaal naartoe gaat, eigenlijk. Als een auteur zijn of haar boek schrijft, zal hij of zij toch ook nog niet precies weten hoe het verhaal gaat eindigen? Of denken jullie van wel?
Misschien bedacht mijnheer of mevrouw de auteur een geweldige verhaallijn, om er vervolgens ergens halverwege compleet van af te wijken. Omdat de personages niet lekker uit de verf kwamen, of omdat bepaalde zaken niet naadloos op elkaar aansloten. Kan allemaal. Misschien kwam iemand ineens met een briljante ingeving aanzetten en besloot de auteur om de boel om te gooien. Een auteur schrijft – naar ik aanneem- voor de fun en omdat het een passie is. Dus wat maakt het uit als er al een pagina of 300 volgeschreven is en deze pagina’s onverrichter zake in de (overvolle) prullenbak belanden? Kan ook nog zijn dat deze pagina’s ooit postuum gepubliceerd gaan worden.
Ik dwaal af, dus terug naar de essentie. Oh nee, er was geen essentie. Ik schrijf maar wat. En ondertussen is het alweer genoeg om er een blog mee te vullen. In het geval van de auteur; genoeg om er een boek van te laten drukken en er keiharde pegels mee binnen te halen.
Met een positief, een negatief, of een open einde. Gelezen wordt het toch wel, en tegen de tijd dat men erachter komt dat het waardeloze pulp was, is het boek al afgerekend en is het voor de auteur altijd een happy end.
mariejuli 