Vandaag had ik weer te maken met een zuiger eersteklas. Deze zuigers heb je in alle soorten en maten, en dit heerschap (ik hou het netjes) was niet vies van een ordinair staaltje manipuleren.
Laat ik eerst mijn definitie van “zuigen” verduidelijken, zodat je weet waarover ik het heb. Mensen die zuigen vertonen specifiek gedrag, wat er uiteindelijk toe leidt dat je je aan het einde van een gesprek compleet leeggezogen voelt. De laatste druppel uit het pakje is er met geweld uit geperst en je hebt minstens een dag nodig om weer bij zinnen te komen.
Zo heb je de zuiger in de categorie “ik- heb- het- zo- zwaar- maar- ik- ben- niet- van- plan- om- iets- te- veranderen”. Urenlang krijg je een opsomming van alle problemen die er spelen, maar omdat dit een herhaling van zetten is weet je bij voorbaat dat je alleen als luisterpaal wordt gebruikt. Het is niet constructief en dat zal het ook nooit worden. Deze persoon kickt erop om voor eeuwig in de slachtofferrol te blijven hangen. Je blijft achter met knallende koppijn.
Dan heb je nog de zuiger die gek is op het spelen van psychologische spelletjes, maar omdat spelen in je uppie nou eenmaal niet zo gezellig is, wordt jij gebombardeerd tot medespeler zonder dat je het in de gaten hebt. Althans, niet direct. De spelregels zijn eenzijdig bepaald door deze energie vampier. Het vermoeiende aan deze zuiger is dat je alles terug krijgt, wat je zegt. Elk woord wordt tot in den treure geanalyseerd en er wordt van je verwacht, dat je met iets komt waardoor de vampier uiteindelijk als winnaar achterblijft. Je verliest het altijd, want deze persoon gaat onvermoeibaar door.
Een laatste categorie is de druktemaker met aandachtstekortstoornis. Door altijd en overal alle aandacht naar zich toe te trekken, ook op de wat minder gepaste momenten, ben je er al snel klaar mee. Het enige wat je wil is rust.
De vraag is, of men zich ervan bewust is dat ze alle energie uit je onttrekken. Het is natuurlijk ook nog zo, dat je zelf bepaalt of je het laat gebeuren. En tot hoever je mee wil gaan in het zuiggedrag. Soms is er geen ontsnappen aan, maar je kunt er in bepaalde gevallen ook voor kiezen om het voor te zijn. Hoe pijnlijk ook. Door de vriendschap af te breken, of door heel duidelijk een grens te stellen en duidelijk te zijn in wat toelaatbaar is. Ieder zijn belang.
Herkenbaar hoor, komt in veel takken van sport voor. Maar blijft gevalletje grrr. Blij dat ik op je attent gemaakt ben, je schrijft erg leuk! Toevallig.
LikeLike
Hé, bedankt voor de leuke reactie! Insgelijks, en je bent altijd welkom om een gastblog te schrijven. Want iets zegt mij dat jij dat heel goed zou kunnen.
LikeLike
Zeer bekend. Zit het aan te luisteren en hun gaan opgewekt weg en laten mij vermoeid achter. Tweede keer dat we een overeenkomst hebben 😉
LikeLike
Is het niet al de derde keer:)
LikeLike
Ik schreef ooit dit gedichtje en naar aanleiding van een twitterfittie plempte ik het op mijn blog: http://bit.ly/eXxUR3
LikeLike
Die is zeer toepasselijk..je blijft toch met een ongemakkelijk gevoel zitten na zo’n fittie. Thanx!
LikeLike
Ik had zelf geen fittie, dat laat ik niet gebeuren. Hoe dan ook niet op internet. Als het om twitter gaat lurk ik vooral. 😉
LikeLike
Niks mis mee. Ieder zijn functie:)
LikeLike
Erg herkenbaar. Dodelijk vermoeiend, zo’n vampier. Vorige week heb ik na 2 dagen te zijn leeggezogen besloten dat ik het niet meer laat gebeuren. Einde vriendschap, dus.
LikeLike
Goed zo, je hebt voor jezelf gekozen. Niet leuk…soms wel hard nodig. Bedankt voor reactie!
LikeLike
En naar mate je meer geeft hoe ontevredener de vampier. Ook dat nog
LikeLike
🙂 Dank voor je reactie!
LikeLike
Dodelijk vermoeiend, zo zuiger.. En je krijgt er niets voor terug.
LikeLike
Yep, en daarom maar zo snel mogelijk ervan af zien te komen.
LikeLike