Love for sale

Standaard

Als je tegenwoordig single én het zat bent om altijd zelf de rolcontainer buiten te moeten zetten, dan kun je je aanmelden bij een datingsite. Kost wat, maar met een beetje mazzel haal je die paar tientjes per maand er ook snel weer uit. Beknibbelen op geld is wel het laatste wat je doet als je daarmee je kansen vergroot om je Ware te downloaden.

Er is een aantal bekende spelers op de markt; Lexa, Relatieplanet, Pepper en speciaal voor de hoger opgeleiden Parship en E-matching. Wat mij betreft zou er ook nog eentje op de markt moeten komen voor lager opgeleiden, als er dan toch zo nodig in hokjes gedacht moet worden.
Het is erg jammer dat er niet zoiets als een filter zit op één van bovengenoemde sites; je zou dan namelijk als serieus zoekende single vrouw niet opgezadeld te hoeven worden met het overschot mannen die zelfs in het verre buitenland nog niet aan een vrouw komen. En mannen hoeven dan niet bang te zijn voor golddiggers. Want die zijn er hoor, ik weet het zeker.

Het begint er al mee dat zo’n vrouw alleen een profiel aanmaakt op een site waar alleen wanhopige en *single mannen met mi-ni-maal een HBO-opleiding  zich aanbieden. Nu ben ik zelf niet bekend met een Parship of E-matching, maar ik mag ervan uit gaan dat de profielen aldaar ware intellectuele hoogstandjes zijn, en dat is natuurlijk de reden waarom zo’n vrouw juist op zulke sites zoekt. Je wil immers een goed inhoudelijk gesprek kunnen voeren met je toekomstige man. Over politiek, en het huidige economische klimaat wereldwijd. Want welke andere reden zou er kunnen zijn, om niet te kiezen voor één van de andere datingsites?

Je gaat als vrouw natuurlijk niet en plein publique toegeven dat je het niet voor minder doet dan voor een arts, een jurist of een man met een succesvolle onderneming. Door te kiezen voor een doelgerichte aanpak, weet je zeker dat je geen stratenmaker of electricien zult hoeven afwijzen. Nee, er wordt en masse gefantaseerd over het gespierde lijf van de bouwvakker, maar met hem een relatie aangaan is hele andere koek. Dan behoor je straks tot de Henk en Ingrids met hun modale 1,5 gezinsinkomen, hun rijtjeswoning in Kutkrabbeveen en hun Volvo gezinsauto. De horror.

Nee, als je het als vrouw dan tóch voor het kiezen hebt, dan ga je liever voor die goedzak die wel flinke ballen in zijn portemonnee heeft, maar niet in zijn broek. Er valt best te leven met een man die voor het laatst op zijn 18e een sixpack had, en haar. En dat hij er nooit is vanwege zijn enorm drukke baan komt alleen maar goed uit, want dan kan hij tenminste ook niet zeuren dat je teveel geld uitgeeft. Voor de kinderen huur je een oppas in, of au-pair. Er is toch geld zat.

Wat een geluk zeg, dat zulke datingsites bestaan. Van begin tot het einde je liefdesleven geregisseerd. Nu nog gelukkig worden. En ondertussen blijven dromen van die lieve, attente, zorgzame, sexy en intelligente middenklasser. Die graag thuis is, bij jou. Die de zorg voor de kinderen met echt met jou deelt. En die jouw hart op hol laat slaan, elke keer als je hem ziet.
*zeggen ze

Eén reactie Volgende »

  1. Maatschappijkritisch of vanuit je eigen sociale omgeving kritisch geschreven? Dat is wel waar ik nieuwsgierig naar ben als ik je blog lees. Dat betekent dat er dus vragen zijn, open eindjes en dat is technisch gezien goed van een blog!

    Ik vind het blog wel moeizaam lezen door geen gebruik van alinea’s en eventueel tussenkopjes. Lettersoort en -type zorgt daar ook mede voor. Je schrijfstijl vind ik goed en zorgt dat ik ondanks voorgaande doorlees!

    Tja ik ben geen bouwvakker, sterf ook niet van het geld en ben gelukkig, in de context van blij/happy/nooit-meer-een-ander, (bleh wat afgezaagd eigenlijk maar wel waar) getrouwd 🙂
    Inhoudelijk kan ik dus geen mening geven over datingsites. Wel lijkt dit een sociale trend die je vaker ziet. Ik las net nog een blog die ging over de ‘ideale werknemer’.

    Like

Leuk dat je reageert!