We gebruiken zo nu en dan het woord “hemels” of “goddelijk”, wanneer we willen aangeven hoe fijn, mooi, of prettig we ons onderwerp van affectie vinden. Maar feitelijk weten we dan niet waarover we het hebben, toch? De hemel is net zo ongrijpbaar en onbeschrijfbaar als God. Als we onze liefde willen betuigen aan onze kinderen, dan zeggen we “ik hou zoveel van je als tot aan de hemel en weer terug”. Oneindig véél (en ver). Het gaat ons verstand eigenlijk ver te boven, dat wel.
Wat vind jij?
mariejuli 
Ben ik helemaal met je eens!
LikeLike
Ik heb niets met die termen, liever gebruik ik woorden die dicht bij mezelf staan.
LikeLike
Dank voor je reactie! Kan ik me heel goed voorstellen. Ik ben daar dus ook veel te nuchter voor. Geldt dat voor jou misschien ook?
LikeLike
Nuchter… misschien realistisch en verwoorden wat je voelt in plaats van in wollig gebrabbel te verzanden. Ik heb namelijk geen idee hoe de hemel voelt.
LikeLike
M.i. ben je dus nuchter (en realistisch) als je wollige termen vermijdt. Precies wat jij zegt; gewoon verwoorden wat je voelt.
LikeLike